ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΩΓΗΣ ΥΓΕΙΑΣ |
|
Σχολικό έτος 1999 - 2000 |
|
"ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ" |
|
| Συντονιστές καθηγητές: Παπαθανασίου Θεόδωρος Γιαννακάκη Δήμητρα ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΕΝΗΛΙΚΩΝ (ΙΔΕΚΕ) ΜΕΛΙΣΣΕΣ, ΣΦΗΚΕΣ , ΑΛΟΓΟΜΥΓΕΣ, ΜΥΡΜΗΓΚΙΑ ΚΤΛΤο κεντρί της μέλισσας βρίσκεται στο τέλος της κοιλιάς της,και όταν κεντρίζει κάτι ψοφάει γιατί αφήνει το κεντρί της μέσα στην πληγή.Η σφήκα δαγκώνει αφήνοντας συγχρόνως το δηλητήριό της. Στον τόπο μας οι μικρές άγριες μέλισσες είναι αυτές που κεντρίζουν αδιάκριτα το κάθετι.Πρέπει να είμαστε προσεχτικοί στον τρόπο που θα τις διώξουμε γιατί το αίσθημα άμυνάς τους είναι πολύ αναπτυγμένο και κεντρίζουν ή δαγκώνουν μόλις νιώσουν ότι κινδυνεύουν. Ένα άτομο αλλεργικό μπορεί να πάθει μεγάλη ζημιά και αν δεν προφυλαχθεί ή δεν ενεργήσει έγκαιρα μπορεί και να χάσει τη ζωή του. Ο λόγος είναι ότι αυτά τα υμενόπτερα είναι δηλητηριώδη και η σεροτονίνη, η ακετυλχονίνη και η ισταμίνη, ενωμένες γίνονται ο χημικός μεσάζοντας για την μετάδοση των πόνων και άλλων συμπτωμάτων στον οργανισμό του ανθρώπου. Στα μυρμίγκια που είναι πολλών ειδών,έχουμε τα κόκκινα που είναι τα πιο επικύνδινααπό τα μικρά μας μαύρα μυρμίγκια.Το δάγκωμά τους είναι οδυνηρό και αρκετές φορές προκαλούν αναφυλακτικές αντιδράσεις και στις σοβαρότερες μορφές προκαλούν πεπτικές διαταραχές, πυρετό, πόνους στις αρθρώσεις. Στο ύπαιθρο όπως και στο σπίτι, πρέπει να φυλάγουμε καλά τα τρόφιμα άπο τα μικρά μαύρα μυρμήγκια, γιατί αν φαγωθούν από απροσεξία προκαλούν εντερικές διαταραχές καθόλου ευχάριστες. Η σοβαρότητα του τσιμπίματος γενικά προσδιορίζεται από πολλούς παράγοντες, πάνω από όλα από το μέρος,τον αριθμό και την προσωπική ευαισθησία του ατόμου. ΕΔΡΕΣ ΤΩΝ ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΩΝΟ μεγαλύτερος κίνδυνος του τσιμπήματος εξαρτάται από το μέρος που θα γίνει. Είναι πολύ επικίνδυνο στη γλώσσα ή σε κάποια φλέβα. Στην πρώτη περίπτωση η γλώσσα πρήζεται και προκαλεί δυσκολίες στην αναπνοή, ενώ στη δεύτερη μπορεί να προκληθούν εσωτερικές αιμοραγίες επειδή το δηλητήριο καταστρέφει τα τριχοειδή αγγεία. ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΩΝΟ τοξικός κίνδυνος εξαρτάται από την ποσότητα δηλητηρίου που έχει εισχωρήσει. Όσο πιο πολλά είναι τα τσιμπήματα τόσο μεγαλύτερος και ο κίνδυνος που μπορεί να προκαλέσει και θάνατο. ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑΌλοι οι άνθρωποι δεν αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο, ιδιαίτερα όσοι έχουν ευαισθητοποιηθεί από προηγούμενα τσιμπήματα, έστω και ανώδυνα. Σε αυτούς η αντίδραση είναι "αναφυλακτική" όμοια με εκείνη των ευαίσθητων ατόμων σε διάφορα φάρμακα.Το άτομο νιώθει αδιαθεσία, η αναπνοή επιταχύνεται και παρουσιάζεται μείωση της αρτηριακής πίεσης. Έτσι εμφανίζεται ένα οίδημα ή μια κνίδωση και μερικές φορές και απώλεια των αισθήσεων. ΤΕΧΝΗΤΕΣ ΑΝΑΠΝΟΕΣ - ΒΑΣΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣΗ τεχνητή αναπνοή είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος όταν εφαρμόζεται σωστά, για την επαναφορά στη ζωή ενός ατόμου. Γενικά χρειάζονται τεχνητή αναπνοή τα άτομα που έχουν υποστεί μια ενέργεια βίαιη ή τραυματική (ξεπαγιασμένα, έτοιμα να πνιγούν, έχουν θαφτεί από χιόνι κτλ) που τους έχει λείψει ή σχεδόν λείψει κάθε παροχή αέρα.Γενικά, η τεχνητή αναπνοή υποβοηθείται με μια μάλαξη δραστική της καρδιάς με την παλάμη του χεριού. Πολλές φορές χρειάζεται πολύς χρόνος για να συνέλθει ένα άτομο, γι αυτό έχει μεγάλη σημασία η συνέχιση της μάλαξης. Η γνώση της παροχής τεχνητής αναπνοής είναι πάρα πολύ χρήσιμη και επιτρέπει την παροχή βοήθειας στο άτομο που τη χρειάζεται με σιγουριά και ασφάλεια. Η τεχνητή αναπνοή χρησιμεύει στην επαναλειτουργία της αναπνευστικής διαδικασίας, γι αυτό πρέπει να γίνεται με ενέργειες μηχανικές, παρόμοιες με εκείνες που κάνει η φυσική αναπνοή . ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΠΝΟΗ ΣΤΟΜΑ ΜΕ ΣΤΟΜΑΕίναι σίγουρα η πιο κατάλληλη και αποτελεσματική τεχνητή αναπνοή που προσφέρει και τις μεγαλύτερες εγγυήσεις επιτυχίας.Πρέπει να γύρουμε καλά το κεφάλι του άτυχου προς τα πίσω, βάζοντας το ένα χέρι μας κάτω από τον αυχένα (αν πρόκειται για πνιγμένο ή για έναν τραυματία που καλύφθηκε από χιονοστιβάδα ή κατολίσθηση, να βεβαιωθούμε με το δάκτυλο ότι δεν έχει τίποτε μέσα στο στόμα του), να ανασηκώσουμε τους ώμους για να πέσει λίγο προς τα πίσω το κεφάλι, ελευθερώνοντας όσο γίνεται περισσότερο την αναπνευστική οδό στο επάνω μέρος της. Να συγκρατούμε το σαγόνι προς τα επάνω πιέζοντας το κόκαλο της γνάθου κάτω από το αυτί για να εμποδίζεται το τράβηγμα της γλώσσας προς τα μέσα. Αφού ανοίξουμε το στόμα καλά του ατόμου, το ασφαλίζουμε με το δικό μας με δύναμη, κλείνοντας τα ρουθούνια και φυσάμε μέχρι που ν ανασηκωθεί το στήθος. Αν πρόκειται για μικρό παιδί τότε χρειάζεται να φυσάμε ταυτόχρονα από το στόμα και από τη μύτη. ΄Ένα μαντήλι ανάμεσα στα δύο στόματα δεν θα εμποδίσει την ενέργεια. Συνεχίζεται το φύσημα με ρυθμό 15-18 φορές το λεπτό όταν το άτομο είναι ενήλικος και ύστερα από 10 φυσήματα πρέπει να σταματήσουμε για να ακούσουμε τον αέρα να βγαίνει , ενώ ταυτόχρονα παρακολουθούμε και το χαμήλωμα του θώρακα. Αν δεν υπάρχει εξαγωγή του αέρα πρέπει να ελέγξουμε τη θέση του κεφαλιού, γιατί ενδέχεται η γλώσσα να εμποδίζει την εισαγωγή του αέρα, και να ξαναρχίσουμε το φύσημα από το στόμα. Αν δεν έχουμε αποτέλεσμα τότε πρέπει να γυρίσουμε το άτομο στο πλάϊ και να δώσουμε μερικά κτυπήματα με την παλάμη του χεριού ανάμεσα στις ωμοπλάτες. Σε κάθε περίπτωση η αναπνοή στόμα με στόμα πρέπει να συνεχίσει σε μάκρος και να μη σταματήσει παρά μόνο όταν το άτομο αρχίσει να αναπνέει μόνο του. Στους ενήλικες πρέπει να φυσάμε ενεργητικά με ρυθμό τεσσάρων δευτερολέπτων για κάθε εισαγωγή αέρα. Στα μικρά παιδιά η επιτάχυνση του φυσήματος πρέπει να γίνεται προσεκτικά. Στην περίπτωση που χρειάζεται και εξωτερική μάλαξη της καρδιάς, αυτή θα γίνεται με μια πίεση στην καρδιακή περιοχή με την παλάμη του χεριού και με ρυθμό τρεις πιέσεις στην καρδιά και ένα φύσημα για 20-30 λεπτά. Κανονικά το άτομο συνέρχεται αρκετά γρήγορα. Μόλις συνέλθει και μπορεί να αναπνεύει μόνο του, χρειάζεται να το σκεπάσουμε με κουβέρτες για μια ώρα τουλάχιστο, γιατί ο οργανισμός του, με την έλλειψη οξυγόνου, μπορεί με μια νέα προσπάθεια που θα θελήσει να κάνει να πάθει μια κατάρευση (κολάπσους) αρκετά σοβαρή. ΜΕΘΟΔΟΣ ΡΥΘΜΙΚΗΣ ΕΛΞΗΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣΧρειάζεται να ανοίξουμε πολύ καλά το στόμα του ατόμου και να πιάσουμε τη γλώσσα του με ένα τραχή πανί για να μη γλιστρά. Στη συνέχεια, εφαρμόζουμε ρυθμικές και κανονικές έλξεις μπρος-πίσω (πάνω-κάτω) ενεργητικές αλλά όχι βίαιες, έτσι ώστε ν ανασηκώνεται η επιγλωττίδα και να ξεσκεπάζεται ο λάρυγγας. Οι έλξεις αυτές πρέπει να γίνονται 12-20 φορές το λεπτό, σχεδόν στο ρυθμό της αναπνοής ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΟΥ ΣΥΛΒΕΣΤΕΡΠρέπει να ξαπλώσουμε το άτομο στο έδαφος ή σ΄ένα τραπέζι κτλ. αλλά πάντα με το κεφάλι κρεμασμένο. Όποιος θα εκτελέσει αυτήν τη μέθοδο, θα τοποθετηθεί πίσω από το κεφάλι του ατόμου, θα πιάσει τα χέρια του αναίσθητου από τους καρπούς και σταυρώνοντάς τα θα πιέζει δυνατά το θώρακα, θα τα ανασηκώσει ψηλά και προς τα έξω όσο πιο εκτεταμένα γίνεται για να προκαλέσει τη βεβιασμένη αναπνοή. Εδώ γίνεται μια στάση δυο δευτερολέπτων, έπειτα συνεχίζει η κίνηση αντίστροφα κατεβάζοντας τα χέρια σταυρωτά ξαναπιέζουμε το θώρακα για να προκληθεί βεβιασμένη εκπνοή. Η κίνηση θα επαναληφθεί με ρυθμό 18-24 φορές το λεπτό. Θα βοηθούσε αν ταυτόχρονα με αυτήν την κίνηση κάποιο άλλο άτομο μπορί να εφαρμόσει ρυθμικές έλξεις της γλώσσας. ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΟΥ ΣΕΦΕΡΜπορούμε να την εφαρμόσουμε όταν το άτομο έχει υποστεί κάταγμα τα επάνω άκρα. Το άτομο τοποθετείται σε ύπτια θέση (μπρούμυτα) με το κεφάλι στραμμένο στο ένα πλάϊ.Το άτομο που θα κάνει την άσκηση ανεβαίνει καβάλα πάνω από τον αναίσθητο και τοποθετεί τις παλάμες του με τα δάχτυλα προς τα έξω στην πλάτη στο ύψος των τελευταίων πλευρών και θα ασκήσει μια πίεση με όλο το βάρος του για δυο δευτερόλεπτα περίπου για να προκληθεί βεβιασμένη εκπνοή. Η εισπνοή γίνεται αυτόματα με την ελαστικότητα των πλευρών. ΄Όταν το αναίσθητο άτομο αρχίσει να αναπνέει φυσικά, πρέπει να το σκεπάσουμε με ζεστές κουβέρτες και να το αφήσουμε έτσι για μια ώρα για να αποφευχθούν καρδιακές επιπλοκές. |
|
 |
 Αρχική |
