Η παρουσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην καθημερινή
μας ζωή
Η Εκκλησία δεν είναι μια ανθρώπινη οργάνωση,
όπως ένας σύλλογος ή ένα σωματείο
ή μια εταιρεία.
Είναι ένας θεϊκός και ανθρώπινος
οργανισμός,
όπως ακριβώς και ο Χριστός είναι
Θεάνθρωπος.
Κατά τον Απόστολο Παύλο η Εκκλησία είναι
το “σώμα του Χριστού”. Μέλη αυτού του σώματος
είναι όλοι οι πιστοί, που πορεύονται με τη
χάρη του Θεού προς την αιωνιότητα, προς τη
σωτηρία.
Αυτή η σωτηρία όμως δεν είναι κάτι μελλοντικό.
Αρχίζει από το παρόν. Η Εκκλησία στην πορε’ια
της προς το μέλλον κουβαλάει εξαγιασμένο
όλο το βίο των ανθρώπων. Πορεύεται μαζί με
τον κόσμο και αγωνίζεται να τον μεταμορφώσει
και να τον οδηγήσει στη ζωή του μέλλοντος
αιώνος.
Αγιάζει την ύλη και συγχρόνως τον άνθρωπο.
Ο αγιασμός αυτός συντελείται με τη λατρευτική
και λειτουργική ζωή. Ετσι η λατρεία αποτελεί
βασικότατο γνώρισμα της Ορθοδοξίας. Είναι
άμεσα συνδεδεμένη με τα βιοτικά προβλήματα.
Ο ορθόδοξος συμμετέχει στις λατρευτικές συνάξεις
καθημερινά. Προσεύχεται, τρέφεται πνευματικά,
μετανοεί, αγιάζεται.
Κάθε πιστός ανήκει σε κάποια εκκλησιαστική
κοινότητα, την ενορία. Σ’ αυτήν από τα παιδικά
του χρόνια βιώνει την Εκκλησία ως την ευρύτερη
οικογένειά του. Αισθάνεται τον Ιερέα ως πνευματικό
του πατέρα και τους χριστιανούς ως πνευματικούς
του αδελφούς.
Η ενορία είναι κοινωνία και ένωση προσώπων
“εν Χριστώ”, είναι ευχαριστιακή σύναξη, που
μεταμορφώνεται και μεταμορφώνει τον κόσμο.
Εδώ ο χωρισμένος από το Θεό άνθρωπος συμφιλιώνεται
και ενώνεται με το Θεό και τους συνανθρώπους
του.
Ολοι οι πιστοί της Ενορίας λατρεύουν το Θεό
στον ενοριακό ναό, που βρίσκεται στο κέντρο
της συνοικίας ή του χωριού. Ο Ναός είναι
το πνευματικό κέντρο, που καθαγιασμένος και
εγκαινιασμένος με το Αγιο Πνεύμα ονομάζεται
Ιερός Ναός. Σ’ αυτόν οι χριστιανοί τελούν
τη Θεία Λειτουργία, κοινωνούν το σώμα και
το αίμα του Χριστού, βαπτίζονται, στεφανώνονται,
εξομολογούνται τις αμαρτίες τους και κηδεύονται,
όταν θα τους καλέσει ο Θεός για να φύγουν
από τούτο τον κόσμο. Εκεί γίνονται και τα
μνημόσυνά τους. Γι’ αυτό είναι δεμένοι με
το Ναό της ενορίας τους. Ο Ναός είναι το
σπίτι τους, είναι η Εκκλησία τους.
Αλλά και η κοινωνική ζωή, γενικότερα, στην
Ορθοδοξία είναι προέκταση της λατρείας. Οι
πιστοί και στη χαρά και στη λύπη τους καλούν
τον Ιερέα, όποια στιγμή τον χρειαστούν. Ζητουν
τις ευχές της Εκκλησίας για την ασθένειά
τους, για τη θεμελίωση του σπιτιού τους,
για τα εγκαίνια του μαγαζιού τους. Τίποτε
δε μένει έξω από την αγιαστική χάρη του Θεού.
